در کشمکش خاک نیامیخت تنش را
از روح سرشتند گمانم بدنش را
دیوار ترک خورد و به پای قدمش ریخت
کنعان گل و روم آیینه و چین ختنش را
دیوار مگو این دهن حیرت کعبه ست
وامانده چنین هلهله آمدنش را
می آمد و زیر قدمش کعبه می انداخت
تا عطر تبرک بزند پیرهنش را
طاووس بهشتی است که باید دو سه روزی
پر لاله ببیند چمن یاسمنش را
تنهایی از این بیش که دیده است که دریا
در چاه بگیرید غم تنها شدنش را
یا غربت ازاین بیش که خورشید،شبانه
بر دوش کشد نیمه خاموش تنش را
مولای گل و آینه حیف است ببیند
در سیطره شوم کلاغان چمنش را
کتاب پس لرزه های عشق(مجموعه شعر) حسن دلبری
